Wie wel eens eet in het restaurant op de Niels Bohrweg, kent ook Giorgio en Esmeralda. Samen vormen ze de spil van een dynamische leerwerkplek, waar dagelijks wordt gewerkt aan meer dan alleen een goede lunch. Tussen broodjes smeren en soep bereiden spreken we met hen over leren en begeleiden in de keuken en het restaurant van UW.
Een hecht duo
De samenwerking tussen Giorgio en Esmeralda is nauw. ‘We overleggen veel, stemmen alles af,’ zegt Esmeralda. ‘Van het menu en de planning tot hoe we iemand het best kunnen begeleiden.’ Giorgio vult aan: ‘Het is een beetje een werkhuwelijk geworden. We weten wat we aan elkaar hebben, en dat geeft rust in een omgeving die voortdurend in beweging is.’
'Sommige mensen hebben baat bij structuur of prikkelarme momenten.'
Leren in de praktijk
De keuken en het restaurant van UW is een leeromgeving voor mensen met een ondersteuningsvraag op het gebied van werk. Hier leren ze vakvaardigheden in de horeca, maar ook ritme, zelfvertrouwen en samenwerken. ‘We starten altijd met een paar dagen proefdraaien,’ vertelt Esmeralda. ‘Zo kunnen we kijken of iemand op zijn plek is. Mensen moeten eerst landen voor ze kunnen leren. Daarna volgt er een leertraject dat we stap voor stap opbouwen.’ Bij dat leertraject hoort ook een paspoort waarin deelnemers vaardigheden verzamelen, zoals snijtechniek of klantcontact. ‘Maar er staat ook in wat iemand nodig heeft,’ zegt Giorgio. ‘Sommige mensen hebben bijvoorbeeld baat bij structuur of prikkelarme momenten. Die informatie helpt ons om begeleiding op maat te bieden.’
'Het is belangrijk dat mensen weer plezier krijgen in wat ze doen.'
Gericht op groei
Wat Giorgio en Esmeralda bindt, is hun gedeelde visie om mensen te laten groeien. ‘Het mooiste is als iemand die hier gespannen binnenkomt, uiteindelijk zelfstandig zijn taken uitvoert,’ zegt Giorgio. ‘Dat zelfvertrouwen, daar doen we het voor.’ Dat vraagt om geduld, maatwerk en een open blik. ‘We kijken niet alleen naar wat iemand nog niet kan, maar vooral naar wat wél lukt,’ legt Esmeralda uit. ‘En dat vieren we.’
Weer plezier krijgen in wat je doet
Giorgio vertelt hoe groot de rol is van saamhorigheid. ‘Het besef dat als ik het vandaag niet doe, dan zit morgen mijn collega ermee.’ Beiden benadrukken dat plezier een motor is voor leren. ‘Het is belangrijk dat mensen weer plezier krijgen in wat ze doen en van daaruit kunnen leren wat nog niet lukt. Niet omdat het moet, maar omdat het mag. En plezier is ook een grapje en een grolletje. Als mensen weer plezier krijgen om ’s morgens hun bed uit te komen en hiernaar toe te komen, of dat nou op de afdeling, bij catering of op kantoor is, dan heb je al zoveel gewonnen.’
Praktisch én betrokken
Beiden benadrukken dat het werk draait om een goede balans tussen begeleiding en meedraaien in de praktijk. ‘Wij zijn een restaurant, dus er moet ook geleverd worden,’ zegt Giorgio. ‘Maar dat doen we altijd met oog voor de mensen die hier leren.’ Dat maakt het bedrijfsrestaurant van UW tot een bijzondere plek: professioneel én mensgericht. Een plek waar iedere stap telt, en waar fouten gezien worden als onderdeel van het leerproces. ‘Je hoeft niet perfect te zijn,’ zegt Esmeralda. ‘Maar je moet wél willen leren. Dan gaan we samen aan de slag.
